کد مطلب:28339 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109
1677. شرح نهج البلاغة - در شرح سخن علی علیه السلام كه «اگر پاهایم در این لغزشگاه استوار مانَد، اموری را دگرگون سازم» گوید -: تردیدی نداریم كه او در پاره ای احكام شرعی و رخدادها به سویی می رفت كه با اقوال صحابیان مخالف بود، مانند بریدن دست دزد از سرِ انگشت ها و فروش كنیزان فرزنددار و مانند آن؛ و آنچه او را باز می داشت كه احكام گذشتگان را دگرگون سازد، درگیری اش در جنگ با یاغیان و خوارج بود و به همین مطلب با واژه «مَداحض (لغزشگاه ها» اشاره می كند كه آرزو دارد در آنها پایش استوار گردد و از همین رو، به قاضیانش دستور داد «همان گونه كه در گذشته قضاوت می كردید، قضاوت كنید تا وحدت مردم، حفظ گردد». پس واژه «حتی» اشاره دارد كه به آنان اجازه داد كه از عادات گذشته در داوری و از احكامی كه مردم بدانها خو گرفته اند، پیروی كنند تا وحدت مردمْ حاصل گردد، و [ روشن است كه ]جمله های پس از واژه «إلی» و «حتّی» با جمله های قبلی مغایرت دارند (یعنی وقتی وحدتْ حاصل گشت، دیگر از عادت و رویه گذشته پیروی نكنید.[2].
1676. الغارات - به نقل از شریح -: علی علیه السلام نزد من فرستاد كه همان گونه كه در گذشته قضاوت می كردی، قضاوت كن تا وحدت و هماهنگی امور مردم، حفظ شود.[1].